Skip to main content
           -:: माना अब हम साथ नहीं ::-
                                                    -:ADITYA MUDGAL
                                   
आज सुन रहा था किसी के लिखे हुए शब्द,
न जाने क्यु वो आपकी याद दिला देते हैं ।
                               खुद तो कुछ लिख नहीं सकता तेरे बिना
                               चल अब आ भी जा मेरे इंतजार के सिवा ।ये तो कुछ शब्द है जो किसी ने लिखे हैं किसी के लिये
मेरा तो हर वक्त ऐसा हो जो चले ओर जिए तो तेरे लिये।                                                                 @yogendrabihola
        

            -:माना के अब हम साथ नहीं:-

माना की अब हम साथ नहीं
मगर दिल से एक बात कहूँ,
कोई बात नहीं ।

लेकिन आज भी हर रात सोने से पहले 
तेरी यादों के समुन्दर में 
एक लम्बी सी सास लेकर गोता मारने चला जाता हु 
ओर उन पुराने लमहों में से
किसी  पल के मोती को निकाल लाता हूँ 
फिर उसे आँखे बंद करके निहारता हूँ 
जब तक नीन्द नहीं आ जाती।

ओर अगली सुबह फिर यहीं 
इंतजार करता हूँ की
कब ये दिन ढले ओर रात हो
कब फिर तुझे आवाज लगाऊ 
ओर कब तुझे बात हो।

                               माना की अब वो रात नहीं 
                               मगर दिल से एक बात कहूँ,
                               कोई बात नहीं ।

लोग कोसते हैं अपनी महोब्बत को
की उसने उनको तबाह कर दिया 
मगर मैं तो तेरा शुक्रगुज़ार हूँ 
जितना बनता था तुने अपना फर्ज अदा किया 
ओर वैसे भी रिस्तो की उम्र नहीं देखीं जातीं 
देखी जाती हैं  तो सिर्फ एक बात की
उन रिस्तो में हम कितना जियें 
ओर सच कहूँ तो आज समझ आता है 
मेने उस वक्त मैं मेरी पूरी एक जिन्दगी जी ली
जिनकी यादें अब अकेले रहने के लिए काफी हैं (नहीं)।

                                  माना की मेरे हाथ में तेरे हाथ नहीं 
                                  मगर दिल से एक बात कहूँ,
                                  कोई बात नहीं ।

सायद अब मेरी आवाज तुज तक पहुंचती नहीं 
सायद तेरी निगाहें भी मुझे खोजती नहीँ 
सायद ये कहानी अनजाम के परवान चढ़ चुकी है 
क्युकी सायद तु मुझे भुल(नही भी) कर आगे बढ़ चुकी है
मगर बेफिक्र हो कर (ना) जा
क्युकी मामला ये तेरे सुकून का है
मेरे जिस्म की परवाह न कर
मेरा रिस्ता तो तुझसे रुह(आत्मा) का है।

                                    माना की अब मेरे लिए
                                    तेरे वो जज़्बात नहीं 
                                    मगर दिल से कह रहा हूँ मेरी जान
                                    कोई बात नहीं ।

लेकिन आज भी तेरे लिए
मेरे दिल में एक शेर गूंजता है
ओर हमेशा गूंजता रहेगा ।



"सब अपनी जगह है जो सिकवे है या गीले है "
आना हैं तो लोट आ रास्ते अब भी खुले है। "




Sources:- https://bit.ly/2DaHdg0
                   https://www.youtube.com/channel/UCxNYd0UrN0B_rEaf-PQsBbg
                  Podcast you tube.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ચેતાકોષ

આપણા ન્યૂરોન્સ કે ચેતાકોષો નો જે એકબીજા સાથે કનેક્શન (synapses) બનાવે છે. વિડિયો :  ચેતાકોષ વિડિયો  🎬 આપણા સૌની બુદ્ધિ શક્તિ અને માનસિક વિકાસનો આધાર આપણા ચેતાકોષોના કાર્ય અને આ કનેક્શન પર રહેલો છે. જટિલ કાર્યો જેવા કે ગણિત, સંગીત કોયડા ઉકેલવા વિગેરે તો જ સારી રીતે થાય જો આ ચેતાકોષો એકબીજા સાથે સરસ કનેક્શન બનાવે.  નવજાત શિશુ જન્મે ત્યારે એના મગજની સાઈઝ પુખ્ત વયના માણસની સરખામણીમાં ચોથા ભાગની હોય છે! પણ પછી ચાલુ થાય છે રોકેટની ગતિએ તેજ વિકાસ... જીવનના પહેલા બે વર્ષમાં ૮૦ ટકાથી વધુ આવો વિકાસ થતો હોય છે! મજાની વાત તો એ છે કે નવજાત શિશુ અને પુખ્ત વયના માણસની અંદર ચેતાકોષોની કુલ સંખ્યા 100 અબજ જ હોય છે તો પછી મગજનો આ વિકાસ કેવી રીતે થાય છે? વેલ, એનું કારણ છે દરેક ચેતાકોષો એકબીજા સાથે નવા કનેક્શન બનાવે છે. નવજાત બાળકમાં આવા કનેક્શન જન્મ સમયે ઓછા હોય છે, જ્યારે વિકાસની સાથે આ કનેક્શન બનતા જાય ત્યારે એ ધીમે ધીમે ઘણી બધી પ્રક્રિયાઓ કરતા શીખી જાય છે જેમ કે જોતા સાંભળતા બોલતા ચાલતા વિગેરે. આવા કનેક્શન ત્યારે વધારે સારા બને જ્યારે બાળકને દ્રશ્ય શ્રાવ્ય કે અન્ય રીતે પ્રોત્સાહિત કરવામા...
                        -:પાનસિંગ તોમર:- *એક ગુજરાત નો રસપ્રદ બહારવટિયા ની વાત. ૬૦ વર્ષ પહેલાં જ્યારે ગુજરાતનો 'પાનસિંગ તોમર' ભૂ પત પાકિસ્તાનથી ઝડપાયો! ભુપત બાહરવટયો તથા રાણો આહીર સમયાંતર - લલિત ખંભાયતા એ રમતવીર હતો, પણ રમતના મેદાનમાં નિશાનેબાજી માટે ગન હાથમાં લેવાને બદલે તેણે દુશ્મનોને ભડાકે દેવા જામગરી ઉપાડવી પડી. ભૂપત બહારવટિયો ગુજરાતનો છેલ્લો મોટો બહારવટિયો હતો. ૮૦ કરતાં વધુ હત્યાઓ બાદ પણ ગોળીએથી વિંધાવાને બદલે એ કુદરતી મોતે મરેલો! અન્યાયો સામે મેદાને પડેલા ભૂપત પર જેતપુરના જીતુભાઈ ધાધલે નમૂનેદાર સંશોધન કર્યું છે. એ સંશોધનમાંથી ખબર પડે છે, કે ભૂપતસિંહને બહારવટિયો ભૂપત બનાવવાનું કામ એ વખતની સરકારે જ કરેલું! ૧૯૪૪નું વર્ષ છે. આઝાદીનો સૂર્યોદય હજુ ઊગું ઊગું થઈ રહ્યો હતો. વડોદરા ગાયકવાડી સરકારના તાબાનું અમરેલી એ સમયે ઝગારા મારતું શહેર હતું. દર વર્ષની માફક આ વર્ષે પણ સરકારી રમતોત્સવનું આયોજન થયેલું. સૌરાષ્ટ્રભરનાં નાનાં-મોટાં રજવાડાંઓના રમતવીરો મૂછોના થોભિયા પર હાથ ફેરવતાં ફેરવતાં સ્પર્ધામાં ભાગ લેવા પહોંચી ગયેલ...